Dag 27 (08-05-2016) Givet
9 mei 2016 - Anglure, Frankrijk
Dag 27 (08-05-2016)
Vanmorgen om klokslag 09:00 uur vertrokken bij mijn gastgezin. Vandaag een lange etappe ca. 30 km, voornamelijk langs de rivier de Maas en slapen in de Refuge in Givet, dus appeltje eitje. Na zo'n 6 km kwam ik bij Dinant waar ik bij de abdij van Leffe een stempel heb gehaald (geen biertje, want dat wordt al lang niet meer dat gebrouwen).
Daarna weer lamgs het water, nog wel even een Spar bezocht voor wat broodjes en paté. Op een gegeven moment was ik de routebordjes even kwijt, maar ja als je langs het water blijft lopen komt alles goed. Na een aantal kilometers langs het water gelopen te hebben, begon ik mij toch zorgen te maken dat ik geen routebordjes meer tegen kwam. Ik kon ook op de kaart niet meer vinden waar ik was, dus maar even naar een camping gelopen, die ik in de verte zag liggen. In de receptie vertelde me dat ik kilometers van de route zat. Op het punt, waar ik de bordjes kwijt was geraakt en ik het water had gevolgd, liep ik niet meer langs de Maas maar langs de Lesse die daar in de Maas stroomt. Vervolgens gekeken hoe ik weer op de juiste route kon komen en daar waren 2 mogelijkheden voor. De eerste mogelijkheid was zo'n 6 km teruglopen en de tweede route was een "berg" over en dan verderop de route weer opzoeken. Ik koos voor de laatste en liep de berg op (wat wel tegen valt als je denkt 30 km redelijk vlak langs de Maas te lopen). Toen ik boven op de berg kwam, bleek te zijn aanbeland bij de rots genaamd Freyer o.i.d. heel bekend, omdat je daar mooi kunt abseilen. Je hebt er ook een prachtig uitzicht over de Maas.
Daar ik niet van plan was om te gaan abseilen heb ik gevraagd hoe ik terug naar beneden kon komen, want daar liep mijn route. Er leken diverse steile paden naar beneden te lopen, dus ik op zoek! Al snel vond ik een pad naar beneden en dat was inderdaad heel steil en zeker met een rugzak van 15 kg (13 kg + 2 liter water) viel dat niet mee. Beneden gekomen heb ik mijn route weer opgepakt en al snel zag ik dat gezien het aantal nog te lopen kilometers het kritiek zou worden om voor 18:00 uur op mijn slaapadres in Givet aan te komen. Maar ja ik moest toch verder. Tijdens het lopen liep ik verschrikkelijk te zweten en alles wat ik aan had zag wit van het opgedroogde zweet. Ondanks dat ik in totaal 2,5 liter water bij mij had en onderweg in totaal nog 2 liter water kunnen scoren bij een watertappunt en bij een particulier had ik ontzettend veel dorst. Om 18:05 uur arriveerde ik bij de Refuge waar ik zou slapen. Ik wist dat monsieur Colin die de zaken voor de Refuge regelt niet in hetzelfde gebouw woonde, dus ik heb hem gebeld maar kreeg hem niet te pakken. Daar stond ik dan, helemaal kapot van in totaal 36 km lopen, helemaal wit uitgeslagen van het opgedroogde zweet, barstend van de dorst en geen onderdak. In de 2 uur die volgden eerst een bankje opgezocht, toen gaan kijken voor een andere mogelijkheid (1e hotel was gesloten, 2e hotel werd de telefoon niet opgenomen), vanaf mijn bankje gaan lopen en hier endaar gevraagd, maar niemand kon mij verder helpen. Terug gelopen naar mijn bankje op het plein monsieur Colin nog een keer gebeld (weer geen gehoor). Ik heb echt overwogen om dan maar op het bankje te blijven zitten tot de volgende morgen, maar toen was ik er plots helemaal klaar mee. Ik begon mijzelf af te vragen of ik het nog wel leuk vond, voor wie ik het deed en ik realiseerde me dat ik mijn familie, vrienden, kennissen en ook het fijne leven thuis toch wel erg miste. Plots had ik mijn telefoon in mijn hand en belde ik Joke, nadat ik verteld had wat er aan de hand was gaf zij mij nog allerlei tips waar ik eigenlijk niets mee kon. Uiteindelijk gaf zij aan dat ze mij wel wilde halen, maar dat het dan ook over was. Ik vroeg nog enige bedenktijd en heb haar daarna opgebeld om mij te halen. Ze is gelijk vanaf de camping vertrokken (samen met Jacqueline) om mij op te halen in Givet) bijna 3 uur rijden. Ik weet nu weer waarom ik zo van haar houdt en haar zo slecht kan missen. Rond 23:00 uur was ze in Giver en we zijn gelijk terug gereden naar de camping waar we om 01:45 aankwamen. Dit is (voorlopig) het einde van mijn Camino, het spijt mij dat jullie niet langer van mijn verhalen kunnen genieten, maar kennelijk ben ik niet uit het goede (Camino) hout gesneden, des te meer bewondering heb ik voor de mensen die hem wel in 1 keer lopen. Ik zeg niet dat ik mijn Camino nooit meer zal vervolgen, maar dan zeker niet in 1 keer. Ik heb wel genoten van de contacten onderweg, de mooie natuur en heb toch ook de tijd gehad om goed na te denken over bepaalde zaken. Ik wil jullie allemaal bedanken voor jullie steun en mooie woorden in de afgelopen weken.
Groetjes Bianca
Je super trotse zoon xxx
Nee hoor, zonder dollen. Je bent al super ver gekomen. Daar heb ik veel respect voor. En zeg nooit nooit. Wie weet maak je dit avontuur ooit een keer af! Ik zal je verhalen in ieder geval missen.
Groetjes van ons
Ik kan me goed voorstellen dat je onderweg de afweging maakt om te stoppen danwel door te gaan. Je was goed onderweg, maar het eindpunt lag nog circa 2000 km verder. Toch wil ik je feliciteren met de ruim 500 km die je toch te voet afgelegd hebt.
(En hopelijk gaat onze waterdrager gezellig mee)
Groet, Tiny en Bert
Groet Fred
maar respect hoor jan
Niet te ver, gewoon van het hotel naar het strand en dan een koude bintang.
Jan kan je mij je email adres sturen voor de officiele uitnodiging voor mijn jubileum etentje op 1 september. Grt Dick
Einfach toll, dass Du den Jakobsweg in einem Stück gehen wolltest. Ein Teil hast Du geschafft. Vielleicht geht es irgendwann in weiteren Etappen weiter.
Wie ich Dir bereits sagte, würde ich mich auch gerne einmal auf den Weg machen .... abwarten! Mein Kompliment für Dich. Schön, dass Dich Joke gesund wieder zurück hat. Genießt die Zeit und erhole Dich! Im Sommer bin ich in Zandvoort, dann sehen wir uns bestimmt. Liebe Grüße Hannelore